เป็นอีกครั้งในชีวิตที่รู้สึกอิ่มหัวใจ นั่งมองอีกชีวิตที่อยู่ใกล้ๆ น้องกำลังทำตามความฝันของตัวเอง เราดันมีความฝันเหมือนกันซะด้วย
รายการ Dream Journey ติดต่อเข้ามาค่ะ อยากสานฝันให้น้องคนหนึ่งจากโรงเรียนศรีสังวาลย์ น้องต้องนั่งอยู่ในรถเข็น ไม่สามารถบังคับแขนและขาทั้ง 2 ข้างได้ ใฝ่ฝันอยากเป็นดีเจ อยากลองจัดรายการ อยากมาเจอพี่อ้อยพี่ฉอดซะครั้ง จัดให้ตามนั้นเลยค่ะ
น้องเพลงคือเด็กผู้หญิงคนนั้น เจอกันก็ยิ้มกว้างใส่ สายตาและแววตาหนูมีความสุขมาก ไหนๆมาหากันแล้วเลยพาทัวร์ทั่วตึกพาไปลองอ่านข่าว ไปลองร้องเพลงในห้องอัด มีพี่โปรดิวเซอร์ดูแล แต่ที่ชื่นใจที่สุดน้องบอกว่า บรรดางานทั้งหลายที่ได้ลอง น้องชอบจัดรายการวิทยุที่สุด
รอบแรกจัดรายการให้น้องดู น้องดูไปยิ้มไป ลองให้น้องจัดบ้าง โดยอาสาเปิดไมค์ให้ น้องเพลงบอกว่าไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูเปิดเองได้ เห็นวิธีเปิดไมค์แล้วทึ่งหัวใจของน้องแขนขาใช้ไม่ได้ แต่ใจและฝัน มันสอนให้เราหาวิธีที่ดีที่สุดของเรา น้องใช้ปากคาบดินสอดันVolumnและกดเปิดไมค์คายดินสอออกจากปากอย่างเร็วเพื่อพูดกับคนฟัง
หาโจทย์ให้น้องช่วยแก้หลายๆแบบ ถ้ามีคนฟังบอกว่า ทุกข์มากเลยค่ะอยากฆ่าตัวตาย ดีเจน้องเพลงจะบอกกับคนนั้นว่ายังไง
น้องบอกว่า “จะรีบไปไหนคะ เพลงก็เคยท้อ แต่พอท้อไป ก็ไม่เห็นได้อะไร เราก็ยังต้องเป็นแบบนี้อยู่ดี ก็เลยคิดใหม่ เป็นแบบนี้ก็แบบนี้แต่เราก็ยังทำอะไรได้เยอะแยะ”
น้องอาจมีไม่เหมือนใคร แต่น้องสุขได้กับสิ่งที่ตัวเองมี คนเราวัดกันแค่นี้ค่ะ ความสุขไม่ได้อยู่ที่เรามีอะไร แต่อยู่ที่เรารู้สึกยังไงกับสิ่งที่ตัวเองมี มีน้อยอยากได้มากก็ทุกข์ มีมากอยากได้มากกว่านั้นก็ทุกข์ มีน้อยแต่ไม่ค่อยอยากได้อะไรกลับสุขกว่า ในรายการ เหมือนพี่จะสานฝันให้น้อง แต่พี่ว่าน้องสร้างแรงบันดาลใจให้พี่และอีกหลายๆคนมากมาย คนเราก็เท่านี้ จะทุกข์อะไรนักหนา เราก็ยังต้องเป็นอย่างที่เราเป็นอยู่ดี สู้มีความสุขกับสิ่งที่เรามีดีกว่าไหม
ทางรายการถามว่าอยากเจอพี่อ้อยพี่ฉอดน้องจะปรึกษาอะไร น้องบอกว่าไม่ได้ปรึกษาค่ะแค่เห็นคนอื่นๆมาขอกำลังใจ เลยอยากให้กำลังใจพี่ๆทั้งสองคนบ้าง ขอบคุณมากที่สุดนะคะน้อง ขอให้ยิ้มใสๆแบบนี้อยู่กับน้องตลอดไป ไม่ว่าจะเจออะไรก็ตาม...
